26 februari 2024
Een nieuw huis is altijd weer wennen….hoe met de airco afgesteld staan? Welke geluiden horen we? Ligt het bed goed en kun je ‘s nachts de wc goed vinden….dus deze nacht hebben we minder goed geslapen, maar tegen de ochtend zijn we beide terug in slaap gevallen en worden dus pas om 7.45 uur wakker van het licht wat binnenvalt. We rommelen wat aan, want dit huis verzorgd geen ontbijt. We hoeven de tijd dus niet in de gaten te houden.
We hebben uitgepuzzeld dat we met de metro in één rechte lijn op het centrale plein uit kunnen komen, dus vandaag beginnen we maar eens met het historisch centrum. De metro in Mexico Stad heeft speciaal wagonnetjes voor vrouwen en kinderen onder de 12 jaar. Laten we daar maar eens gebruik van maken dan. Even ervaren hoe het leven onder de grond er hier aan toe gaat. We hoeven maar 4 haltes, dus dat is maar een minuut of vijf in de metro. Op het centrale plein is het nog niet zo druk. Een ontzettend grote Mexicaanse vlag hangt te wapperen op het midden van het plein. Kennelijk hebben ze hier elke ochtend en avond een vlaggen ceremonie. De kathedraal steekt met kop en schouders overal bovenuit. Jammer dat ze in de steigers staat.
We zoeken eerst maar een plek om te ontbijten, voordat we aan de wandel gaan. Als we ons ontbijt geserveerd krijgen, zeggen we tegen elkaar dat we ons huis in Puebla nu al missen. Dit ontbijt was namelijk niet voor herhaling vatbaar.
We wandelen eerst maar naar de kathedraal. Bijzondere plek weer om te zien. De inrichting is vrij donker. Langs het middenpad staan houten hekjes met daarop allemaal weer beelden met kandelaars. Het middenpad mag nu in ieder geval niet betreden worden. Aan de kathedraal zit een kapel vast en deze is een stuk lichter van aard. Het geeft veel meer ruimte ondanks dat deze zoveel kleiner is.
Natuurlijk lopen we naar Templo Mayor. Het museum is dicht, maar de ruïnes van wat ooit de hoofdstad van de Azteken was is wel te zien. Het is wel duidelijk dat de Mexicanen voor hun geschiedenis willen zorgen. Ook hier zien we dat ze met werkzaamheden bezig zijn.
Er staan grote statige gebouwen in het centrum en ze herbergen veel musea of overheidsinstanties. Inmiddels wordt er ook flink gedemonstreerd op het plein. Vele vlaggen en leuzes die geroepen worden. Het heeft waarschijnlijk allemaal met de aankomende verkiezingen hier te maken.
We doen een bakkerij aan met enorme afmetingen. Je loopt hier met je dienblad doorheen (brood en banket). Je legt op je dienblad wat je wil hebben. Je levert je dienblad in bij de toonbank. Je krijgt een bonnetje mee voor de kassa. Terwijl je betaalt bij de kassa pakken zij je bestelling in en als je betaald hebt haal je met je nieuwe bonnetje je bestelling weer op. Het werkt hier als een tierelier….en de geur….mmmm….je kunt je er vast iets bij voorstellen.
We bekijken het paleis van de schone kunst, maar gaan niet naar binnen. Er ligt een mooi park naast en we zoeken even een schaduwplekje op. De voeten raken vermoeid en de temperatuur is inmiddels behoorlijk opgelopen.
Ook hier in Mexico Stad hebben ze een Chinatown natuurlijk, dus we slenteren hier ook even doorheen. Het is overigens hier in Mexico wel vaak zo dat alle schoenenwinkels bij elkaar zitten, alle juweliers, electriciteitswinkels e.d…..het geeft wat overzicht zullen we maar denken.
We eindigen bij een zaakje die de beste Churros van Mexico Stad zou moeten verkopen. Dat willen we natuurlijk zelf ervaren. Een leuke zaak met blauwe tegeltjes, de serveersters allemaal in dezelfde blauwe jurkjes….eenvoudig, maar ontzettend druk. En ja….de Churros waren heerlijk. Ze zijn niet zo vet als bij ons in Nederland, dus het deeg is veel knapperiger. Maar ze vullen goed, dus we zijn achteraf blij dat we maar één portie hadden.
We nemen de metro terug naar huis. We rusten even en maken dan nog een ommetje hier in de buurt. We voelen ons niet onveilig, maar de wijken veranderen soms snel. Andere type mensen op straat, meer vuil op straat, meer politie op straat of andere soorten eetkraampjes met een andere geur. Dus we houden ons koppie erbij hoe we van A naar B gaan, zodat we ons ook niet onveilig hoeven te gaan voelen. Qua afstand is het bijvoorbeeld naar het historisch centrum maar 30 minuten, maar omdat je dus niet altijd weet waar de onveilige plekken zijn, reizen we maar gewoon met de metro hier. Ook hier lopen we trouwens weer uit een protest. We raken bedreven in hoe we om deze groepen heen moeten bewegen, maar het is duidelijk te horen dat ze het ergens niet mee eens zijn.
Morgen gaan we weer een ander deel van Mexico Stad ontdekken, dus vanavond weer puzzelen welke metrolijnen we dan moeten hebben.
Warme groet,
Ria en Linda