11 februari 2024
Deze ochtend hebben we voor het laatst genoten van het ontbijt van Matteo. Wat een vriendelijke man is dit toch. Hij zal dit ongetwijfeld naar alle gasten zijn, maar je dag begint wel prettig op deze wijze.
We zijn zo ingepakt en kunnen de weg op. We rijden eerst naar Mahaual. Een stoffig vissersdorpje wordt gezegd in de boeken. In augustus 2007 kwam orkaan Dean hier aan land en verwoestte 80% van de bebouwing. In de afgelopen jaren hebben de ondernemers alles weer terug opgebouwd. Het waait momenteel hard. De zee is ruig en het zand haalt het bovenste laagje van je huid. We lopen langs het strand, de kraampjes en de beachclubs. Ook hier zijn vele stukken van het strand gekaapt door de clubs en moet je dus betalen om op het stand te kunnen. Terwijl in de wet van Mexico is opgenomen dat elke Mexicaan recht heeft op naar de zee te kunnen. We strijken neer bij een koffiebar. Niet op het strand, maar wel aan de zogenaamde boulevard. Er zijn momenteel vele kraampjes dicht, maar we begrijpen dat en aantal keer in de week grote cruiseschepen aan meren en dan veren alle inwoners hier op om geld te maken. Het zijn kennelijk voornamelijk rijke Amerikanen die dan aan wal komen. We blijven niet lang en hervatten onze route naar Tulum.
De Mexicanen zijn voornamelijk van de rechte wegen. Eindeloos lijken ze te duren. Heel af en toe ligt er een flauwe bocht in de weg. Het is vandaag rustig op de weg. Nauwelijks vrachtverkeer en ook geen bouwactiviteiten bij de Maya trein. Dus ook geen werkmannetjes op de weg. Zelfs de politieposten lijken opgedroogd vandaag.
Het is wel warm, maar ook bewolkt. De lucht lijkt dreigend te zijn met een fikse regenbui maar er komt niets. Rond 15 uur arriveren we in Tulum.
We staan voor ons nieuwe huis, maar kunnen er niet in. Wat helpt onze eSIM ons toch met regelmaat uit de nood. We kunnen contact leggen met de host en al vrij snel wordt er gereageerd. Er komt iemand aan om ons binnen te laten en uitleg te geven over het sleutelgebruik.
We hebben weer een supergave plek. Nu hopen dat het bed weer lekker ligt en morgenochtend warm water uit de douche komt.
We gaan op zoek naar een supermarkt, want we hebben een klein keukentje in dit huis. Google vertelt ons dat het niet te lopen is, dus we springen in de auto. We komen door gedeeltes waar we ook liever niet gelopen zouden hebben. Het kan misschien wel, maar dat gevoel hebben we nog niet.
De supermarkt laat ook nog wel wat te wensen over, maar we halen het hoognodige. We hadden eigenlijk zin een lekker gebakken eitje, maar de eieren gaan hier per 24!
Op de terugweg bedenken we ons dat een kleine supermarkt misschien wel aan kleine verpakkingen eieren doet, dus we gaan in de ankers en kijken of de 7 Eleven ons vooruit kan helpen. Yes! We zien zo blij als een kind.
Vanavond rijden we met de auto nog even Tulum in. Even kijken of we nog wat van carnaval mee kunnen pikken. Het is ontzettend druk, maar het lijkt geen carnvalsgedruis. We hebben geen zin om te gaan zoeken. We kwamen immers ook niet voor dit feest. Dat hebben we eerder in Panama en Colombia al mee mogen maken. Goed is goed.
Vanavond nog even bedenken wat we morgen gaan ondernemen. Het wordt warm, dus we moeten of vroeg op pad of het wordt lummelen. Mmmmm….we gaan het zien.
Warme groet,
Ria en Linda
Zo, gratis scrub dat is ook niet verkeerd.
Hier horen of zien we ook weinig van carnaval, maar ook net als jullie, daar gingen we niet voor maar wel voor de zon en die hebben.
Gisteren heel de dag gelummeld en vandaag zien we nog wel.
Wij starten laat want de nachten zijn koud zo’n 6 of 7 graden dus het loopt al tegen tienen voordat de wereld hier opwarmt.
Lieve groetjes vanuit Spanje.