Bacalar – Los Rapidos

9 februari 2024

Vandaag gaan we naar Los Rapidos. Los Rápidos is een smalle rivier ten zuiden van de lagoon met een natuurlijke stroming. Het water is onwijs helder. We worden omringd door mangrovebossen en we kunnen zelfs stromatolieten zien. Stromatolieten zijn fossiele gesteentes met meerdere lagen, die wel heel kwetsbaar zijn. Dus overal wordt gewaarschuwd om niet aan dit natuurverschijnsel te komen. Ze vragen ook geen zonnebrandcrème te smeren voordat je in het water gaat.

We betalen entree, maar mogen dan ook de hele dag daar zijn voor 4 euro. Hier zit dan het parkeren en het gebruik van een zwemvest bij. Er zijn wel wat mensen, maar we kunnen ons voorstellen dat het hier echt ontzettend druk kan zijn op vrije dagen van de Mexicanen. Ria waagt zich als eerst om de rivier in te gaan. Via een vlonderpad loopt ze een eindje stroomopwaarts en via een trappetje het water in. Het water is echt aqua blauw en zo helder! De visjes zijn duidelijk zichtbaar, maar ook heel de onderwaterwereld is goed te zien. Het eerste stukje kun je nog lopen en dan zakt de grond onder je voeten weg en kun je je mee laten voeren door de stroming. Al dobberend kun je genieten van de omgeving. Op een gegeven moment hebben ze een gedeelte gemaakt waar je terug aan land kunt komen. Ria geeft de nodige instructies aan Linda mee en ook zij gaat zich er aan wagen. Het is even een uitdaging om in het water te komen zonder hulptroepen, maar ook dat is gelukt. In haar zwemvest dobbert ze voorbij tot het eindpunt. Het is een unieke ervaring! Het is hier goed vertoeven. Het waait een beetje en we hebben niet door dat het bijna 30 graden is. Er valt genoeg te zien en Ria dobbert een aantal keer met haar snorkel voorbij.

We lunchen hier nog bij het restaurant en het smaakt ons goed. Halverwege de middag rijden we terug naar huis. We drinken bij het hotel nog een cappuccino en lezen in ons boek. Dit was echt een heerlijke dag. Al zijn alle dagen nog geweldig geweest. 😉

Aan het begin van de avond lopen we nog langs een geldautomaat, maar allereerst vragen zij best een hoog bedrag om te mogen pinnen en ten tweede willen ze dan niet het bedrag geven waar we om vragen. Nou dan niet, hè. Dan is er nog één automaat, maar die praat alleen Spaans. We willen eigenlijk wel weten wat hij ons allemaal vraagt voordat we zomaar overal op drukken. Dus ook die lagen we voorbij gaan. We zoeken morgen wel een andere plaats op.

We eten bij hetzelfde restaurant als gisterenavond. Het was heerlijk hier, dus waarom moeilijk doen?

Morgen nog een dagje in deze omgeving, dus het wordt een combinatie van geld zoeken, tanken en relaxen. Klinkt als een goed plan al zeggen we het zelf.

Vrolijke groet,

Ria en Linda