Palenque – Agua Azul

3 februari 2024

Vandaag gaan we een stukje van de route rijden, die we oorspronkelijk hadden willen rijden van San Cristobal naar Palenque. We gaan namelijk naar Agua Azul. Als het goed is, is het water hier echt azuurblauw.

De weg slingert door de bergen en er liggen hier zoveel verkeersdrempels. Ze zijn niet allemaal even goed zichtbaar en met de zon en de schaduwen is het echt een uitdaging om ze op tijd te zien. De Mexicanen zijn niet de beste autorijders, dus we moeten echt goed opletten. We rijden door kleine gehuchtjes met soms een plaatselijke bakker en slager. Bij de slager hing een varkenskop buiten aan de haak. Lekker hoor 😉
We rijden langs maisvelden en bananenplantages en op de meest vreemde plekken zijn stalletjes waar van alles verkocht wordt.
Zelfs kannetjes benzine….maar ja die tuktuks rijden natuurlijk ook niet op water en die rijden er echt kei veel.

Als we de waterval naderen komen we op plekken waar de inwoners een touwtje over de weg spannen en zo eigenlijk geld willen vragen. Tevens staan er kinderen met waar wat zij willen verkopen. Inmiddels hadden wij gelezen dat je moest proberen zachtjes door te rijden en dat ze dan over het algemeen het touw wel laten zakken. Dit gebeurde dus ook….overal konden we dus door zonder te betalen. Slechts op een plek bonkten de kinderen op de auto, maar door er geen aandacht aan te geven gaf dit verder ook geen problemen.

Eenmaal de weg af voor de waterval moesten we ieder 40 pesos betalen (ongeveer 2 euro). Een paar 100 meter verder moesten we weer zo’n zelfde bedrag betalen. Dus wij laten onze kaartjes zien, maar nee zo werkt het niet. De eerste was om de weg te mogen gebruiken en de tweede was voor de waterval. Jaja….maar ach het gaat om zo’n klein bedrag dat het niet de moeite is om de discussie aan te gaan in een taal die we niet machtig zijn.

Wow…..wat waren die watervallen gaaf! Zo blauw en zo krachtig. Het water komt in verschillende etages naar beneden. Op bepaalde plekken mag je zwemmen (met een zwemvest aan). Het ligt goed verscholen in de bossen, dus je hoort niets anders dan het water. Natuurlijk zijn er ook kraampjes met handel te vinden, maar het is zo rustig hier. Nauwelijks toeristen of het moeten de Mexicanen zelf zijn.
Het is zo’n 35 graden, dus het is wel echt meer dan warm om naar boven te lopen. Maar we doen het in etappes en doordat het niet druk is zijn er genoeg bankjes vrij om even te rusten.
Uiteindelijk dalen we natuurlijk weer af en dat gaat toch altijd sneller dan omhoog. We drinken en eten nog iets, want het is toch zo’n anderhalf uur rijden.

We toeren terug door de bergen. We moeten wel dezelfde route nemen, maar als je de route andersom rijdt zie je toch weer andere dingen. 😀
Na een uurtje rijden seinen de tegemoetkomers met hun lichten en gebaren dat we rustig moeten rijden. Wat zou er op ons pad komen? En ineens is het daar dus….een file. We zijn op een flink ongeluk uitgekomen. Een vrachtwagen met zand ligt gekanteld op de weg en een auto staat met een verwrongen neus erbij. Politie en ambulance zijn ter plaatse. Dit ziet er echt niet okay uit. We vonden het al vreemd dat we eigenlijk geen ongelukken gezien hadden, want nogmaals ze kunnen hun rijbewijs hier gewoon kopen.

Uiteindelijk komen we weer thuis aan. Even vlug een wasje doen dan kan dat drogen en kan het morgen weer in de rugtas. We lopen vervolgens naar Palenque centrum, want we hebben vandaag nog geen koffie op. We gaan op zoek naar een leuk tentje, maar dat is een uitdaging vandaag. We belanden uiteindelijk midden in het centrum bij de Italian Coffee. We weten dat daar de koffie goed is en de airco werkt. Daarna lopen we via het centrale plein nog even de kerk binnen. Hallee….Maria is hier in meer dan bling bling gezet….het licht flikkert om haar heen….wat een drukte. Op het plein staan harten voor Valentijnsdag waar voorbijgangers foto’s kunnen maken.

We eten nog wat en keren daarna terug naar huis. We willen graag voor 20 uur thuis zijn. Het laatste stukje naar huis is best donker en om acht uur gaat de poort dicht. We kunnen er dan nog wel in, maar we zijn het liever voor.

Vannacht blijft het rond de 20 graden….poeh he. Dus de airco mag zijn best doen. Al hangt deze op een ongunstige plek….heel de nacht blaast dat ding op ons hoofd, maar zonder is niet te doen. Dus we wikkelen ons maar in de lakens, zodat we een goede nachtrust kunnen hebben.

Hasta luego!

Ria en Linda