29 januari 2024
Vandaag een relaxte opstart, omdat we een nacht bijgeboekt hadden in dit huis moesten we de laatste nacht nog betalen, maar de gastheer was deze ochtend pas om 10 uur present. Voor ons geen probleem, want vandaag zouden we maar een klein stukje verder gaan.
Rond de klok van 10 uur gaat Ria vast met 1 rugzak naar beneden en Japie de portier weet niet hoe snel hij boven moet zijn om de rest op te halen. Zo’n vriendelijke en charmante man! We checken uit en gaan op pad.
In ongeveer een half uurtje zijn we in Chiapa de Corzo. Vanuit hier gaan de boten de canyon in. Mooi systeem hier….je meldt dat je met de boot mee wil en dan ga je in de wacht totdat er genoeg mensen zijn om de boot te vullen. Een man of zeventien moesten er in een boot. Toen er genoeg waren kwam de man ons halen zodat we konden betalen. Allemaal een zwemvest aan en goed verdeeld over de boot zitten zodat we niet kapseizen. De gids doet alles in het Spaans, dus het was vooral kijken welke kant de Mexicanen op keken en dan proberen woorden te herkennen, zodat je ongeveer weer waar je naar op zoek bent. Het was echt een schitterende tocht! Veel vogels, krokodillen en hier en daar een aap. De kliffen zijn inmens hoog en op sommige plekken echode het geluid echt lang na. We kwamen langs een klif waarbij je echt de contouren kon zien van een kerstboom. Een soort van mos groeide langs de klif in deze vorm. Vandaag geen waterval, want dat schijnt ook echt gaaf te zijn dan. In een grot is nog een gedenkplaats en staat een beeld van Maria te schitteren. Als we eenmaal diep in de canyon zijn ligt er een bootje met wat te drinken en snacks voor diegene die zin hebben. Vanuit daar gaan we terug naar het beginpunt en zijn we toch ruim twee uur onderweg geweest.
We rijden via de provinciale weg richting San Cristobal. De dorpjes raken steeds hoger gelegen en de temperatuur daalt snel. We tikken de 8 graden aan. We zien Mexicanen die traditioneel gekleed gaan. Dikke poncho’s aan, mutsen op, maar wel met slippertjes aan. Het is een schitterende omgeving. We lijken soms wel alleen op de wereld. Over dit stuk wat in kilometers niet ver is rijden we toch zeker 1,5 tot 2 uur. Gelukkig stijgt de temperatuur weer wat bij het dalen, maar warmer dan 12 graden wordt het niet meer. We zijn rond 16 uur bij ons nieuwe huis.
We trekken onze lange broeken aan en onze vesten halen we uit de rugzakken. We kunnen anders echt niet op pad. We gaan eerst een warme koffie drinken, want het temperatuurverschil is echt groot. Na de koffie gaan we op zoek naar een plek om te eten. We stranden bij een Argentijn. Tja….we wilden tenslotte eigenlijk naar Argentinië dit jaar, maar kwamen uit in Mexico. 😉
We hebben heerlijk gegeten en trotseren de kou om terug naar huis te gaan. In onze kamer hebben we een elektrisch haardvuurtje. Het staat gezellig en geeft warmte. We laten hem even branden tot we straks in bed duiken. Hopen dat de dekbedden een beetje fluffy zijn. Hier hebben we geen airco nodig in iedere geval.
Een frisse groet,
Ria en Linda
Tjee wat een temperatuur verschil, gelukkig hadden jullie warme kleren aan om in Nederland te vertrekken.
Of wisten jullie ervan dat het verschil zo groot kon zijn?
Wij hebben dit hier nu ook maar wij leven hier boven onze stand.
Het moet wel een mooie ervaring zijn om rond te varen met alleen spaanse uitleg en je eigen fantasie.
Nu dan geef ik jullie een “warme” groet van uit Vlijmen, spannend wachten op het vervolg.