24 januari 2022:
Vandaag gaan we Røros eens bekijken. Het is een dorpje wat op de Unesco Werelderfgoedlijst staat. Zoals het hoort tijdens deze vakantie beginnen we eerst met een kop koffie bij de bakker, nadat we met Google Translate het parkeerbord hebben ontcijferd. Wel of niet betalen in het Noors is best moeilijk…maar ja wel….Google helpt ons en als we erover nadenken is het meer dan logisch dat ze hier de hoofdprijs aan parkeergeld vragen.
Maar goed terug naar de bakker….al snel begint onze buurman een praatje met ons. Van origine is hij een Duister, maar woont al 54 jaar hier in Røros. Hij zit op zijn praatstoel en ach we hebben geen haast. Vervolgens moet Ria nog even een Noorse een helpende hand toesteken, omdat zij in haar handtas en lange haar verstrikt zit. Nou ons portie goede daden verrichten hebben we weer gehad voor vandaag. Met onze spikes onder onze schoenen wagen we het erop om het dorp te door kruisen. We starten bij de kerk, maar helaas de deur zit op slot. Volgens de buurman bij de bakker zou er ook niets te zien zijn. Hij vertelde dat het mijndorp destijds zoveel inwoners uit alle windstreken kreeg dat de kerk leeg bleef, zodat alle religies hun plek er konden vinden. Tja….ook een oplossing….wat hier wel opvallend is in Noorwegen is dat het kerkhof echt volledig om de kerk gevormd is. Het oogt echt anders dan bij ons. We wandelen door de straatjes met houten huizen en diverse kleuren. Kennelijk is in één van deze straatjes ook de film van Pippi Langkous opgenomen. Zweden is ook niet zover hier vandaan. Eerst de berg maar oplopen door de sneeuw. Het vallen van de verse sneeuw is inmiddels gestopt en de zon begint zelfs door te breken. Heerlijk….we krijgen het warm van het wandelen. Door het dorp steppen vele mensen achter hun slee door de straten. Het ziet er gemakkelijk uit. Ze staan met één voet op een ijzer en voor hun hebben ze nog een zitje waar de boodschappentas op kan of één persoon. Een rollator zou hier niet door de sneeuw komen, maar de oudere medemens kan zo toch veilig naar buiten. Echter gebruikt jong en oud deze slede.
We lopen op het museum uit, maar we besluiten deze verder niet te bezoeken. Het is heerlijk buiten, dus we kijken liever zo rond. Langs de rivier zakken we verder af door het dorp. Diverse leuke hoekjes zijn er in de straten gecreëerd. De houten huizen zijn op vele plaatsen wel aan onderhoud toe. Zouden ze dit in de zomer oppakken?
Tegen 14 uur zijn onze voeten toch wel moe….we doen de boodschappen en gaan lekker thuis koffie drinken. Misschien dat we na de koffie hier de omgeving nog even gaan verkennen….maar het is was lekker warm binnen en wat lezen is toch ook fijn. Dus we duiken in onze boeken en zien van achter de ramen de zon zakken.
Vrolijke groet,
Ria en Linda
Wat is het toch leuk om jullie reis
mee te lezen, jullie schrijven zo mooi
dat ik er beeld bij heb.
Dank je wel.
Geniet er maar van.
En met de voet gaat het redelijk
begrijp ik uit de verhalen en de mooie
wandelingen die toch maar gemaakt worden.
Geweldig, sleetje meebrengen?
Hier voelt het ook koud omdat het zo grijs is nodigt buiten wandelen niet uit.
Vandaag begonnen om een boodschappenlijstje te maken want het schiet voor ons ook al aardig op.
Vandaag zijn onze kapsel weer vakantie klaar gemaakt, kunnen we er weer even tegen.
Lieve groetjes van ons.
Noors is inderdaad best moeilijk, dat hebben wij ruim 20 jaar geleden ook meegemaakt. We gingen in de bergen wandelen, de route was 12 km maar kon ingekort worden naar 7 km. Op de splitsing stond in het Noors welke route je kon volgen, maar toen waren er nog geen mobieltjes met Google……. We wilden de route van 7 km volgen, maar uiteindelijk bleek dus dat we toch de andere route hadden moeten kiezen….. verkeerd gegokt 🙂