Playa del Carmen – Cancun

15 februari 2024

Om 9 uur stond het ontbijt op ons te wachten. Beetje jammer dat ook de koffie lauw was….jakkes! Maar de rest was goed verzorgd. De host is ontzettend vriendelijk en is in voor een praatje. Na het ontbijt zijn we vrij snel weer bepakt en kunnen en route met onze vriendelijke Dodge.

We stoppen toch eerst nog even in Playa del Carmen. Linda moet toch nog een warme Maya chocolademelk drinken en Ria haar warme koffie natuurlijk. Heerlijk die chocolademelk….de Chili prikkelt een beetje op je tong en je voelt hem iets branden zonder dat het onaangenaam wordt. Het is goed te doen op het terras, want de temperatuur is rond de 25 graden. Het is wel ongelooflijk hoeveel mensen er al zo rond de klok van 10 uur door de straten lopen.

Na deze break gaan we op weg naar Cancun. We rijden eerst naar ons nieuwe huis. We hebben gelezen dat het wat lastig te vinden is, dus liever nu kijken waar het is dan eventueel in de schemering. We hebben het plekje vrij snel gevonden. We wikken en wegen wat we zullen doen. Het is te vroeg om aan te bellen. Gaan we richting het strand of doen we een winkelcentrum aan? We geven eigenlijk alletwee niet zo om het strand weer op te zoeken, dus besluiten naar een winkelcentrum te rijden. We moeten morgen de auto zover mogelijk leeg inleveren en we hebben nog één blokje volgens de meter. Dat is mooi! Oeps….het lichtje gaat oranje knipperen. Wat doen we? Eigenlijk durven we het niet aan om het risico te nemen, dus we besluiten er een paar liter in te gooien, zodat we in ieder geval nog zonder stil te vallen morgen op het vliegveld komen. Het had natuurlijk vast net gekund, maar je moet er toch niet aan denken om door die reden een vlucht te missen.
Het winkelcentrum is zo gevonden en we maken daar onze wandelkilometers. Het is lekker koel en we zien weer eens wat anders. We eten hier ook wat, zodat we vanavond brood kunnen eten. Dus we sluiten het bezoekje af bij de supermarkt.

In ons nieuwe huis worden we hartelijk ontvangen en wow….toen de poorten open gingen en we onze auto binnen reden kwamen we in een paradijsje. Een mooie tuin, rust en een privé cenote….de inrichting van de kamer is eenvoudig, maar dat geeft niet als het bed maar goed ligt.

We settelen ons in de tuin met ons boek. Hier houden we het wel vol. Het ligt maar 15 minuten van het vliegveld, maar we horen geen enkele vliegtuig. De wind staat gunstig, volgens Ria. Ria had het lef om de cenote in te gaan. Ze had een plezier, want de visjes knabbelden aan haar lijf. Die visjes kriebelden volgens haar dus enorm. 
We eten onze broodjes buiten….wat een genot!
Toch komen tegen de schemering de muggen en daar houden we niet zo van. Dus de rest van de avond gaan we toch maar naar binnen. Zorgen dat de rugzakken weer goed gepakt zijn voor de vlucht morgen en dat de wekker staat zodat we op tijd onze Dodge in kunnen leveren.

Morgen leven we dus weer zeven uur vroeger dan jullie en krijgen we dus weer een uur cadeau.

Vrolijke groet,

Ria en Linda