11 februari 2025
Het slapen bij een waterval is zo ontzettend mooi, dachten we….maar ‘s nachts geeft zo’n waterval toch veel lawaai. Is dit zeuren? Nou nee….maar wel een bewustwording. Dus we gaan geen tweede nacht blijven hier ondanks dat de rest eigenlijk allemaal meezat.
We staan op ons gemak op. We hebben namelijk geen haast. Het oude mannetje van gisteren is nergens te bekennen, dus de beste man heeft een meevaller als hij de balans op maakt. Ach…geen wereldbedrag dus toe maar.
In het dorp stoppen we nog even bij een uitkijkpunt van een andere waterval. Er liggen hier 4 watervallen bij elkaar namelijk. Nu zien we het perspectief vanuit de onderzijde van de waterval. Het is er erg glad en het valt ons op dat er veel rotzooi ligt. Iets wat in Patagonië niet aan de orde was, maar daar hadden we dan waarschijnlijk entree moeten betalen en dat was nu niet het geval. We hebben het vrij snel gezien, want eigenlijk kan het moment van gisteren boven aan de waterval en alleen wij tweeën niet meer overtroffen worden.
We vragen Google weer de weg uit te stippelen naar Tomé. Ergens hebben we gelezen dat dit een leuk kustplaatsje zou moeten zijn waar nauwelijks nog toeristen komen. We gaan kijken of we er uit gaan komen. Deze keer wisselt Google de route af tussen snelweg en hele smalle kiezelwegen. Iedere keer precies op tijd wisselt ze van weg. De hele route snelweg vinden wij niets aan, maar de hele route op kiezels gaat ook vervelen. Zeker als je daar stof bij moet happen.
We rijden voornamelijk door bosbouwgebied. Vele houtzagerijen komen we tegen.
In Penco denken we iets van gezelligheid te herkennen om koffie te drinken. Het centrale plein heeft mooie houten beelden staan. Linda mag met Darwin op de foto. Er loopt een soort van kanaaltje door het dorp wat iets weg heeft van Venetië. Gekscherend zeggen we nog tegen elkaar dat alleen de gondels nog missen, maar jawel deze liggen ook klaar…..nog onder zeil dus we weten niet hoe ze hier door het kanaaltje gaan. We drinken koffie en eten wat. Vervolgens gaan we naar de zee. Er ligt een strand en tegelijkertijd meren hier ook de zeetankers aan. Ziet er toch een beetje bizar uit. Het zwemgedeelte is wel afgezet, dus er zit natuurlijk best nog wel wat ruimte tussen…maar toch….is dit gezond?
Via de supermarkt lopen we terug naar de auto. We denken een camping gevonden te hebben voor deze nacht, maar die ligt echt weer nergens. Dus geen winkel in de buurt daar. We sprokkelen ons avondmaal bij elkaar en gaan op zoek naar de camping. Steil de berg op….het lijkt wel of we net als bij de Phyton in de Efteling omhoog gaan….en we weten allemaal wat daarna gebeurd…..oef….
Gelukkig geen vrije val of kurkentrekker….maar we slingeren door de bochten tussen de bomen door en na een klein kwartiertje komen we op een plek uit waar de camping ligt. Leuke plek….een man die geen Engels spreekt….alleen Spaans….Google Translate doet hij niet aan….hij belt zijn broer die wel Engels spreekt. Voor twee keer 7 duizend peso’s mogen we blijven slapen….check verkocht. We denken nog slim te zijn. Er staat namelijk een foodtruck, dus als hij geen wisselgeld heeft dan doe maar een koude cola zero erbij. Helaas geen koude cola…alleen warme en niet direct wisselgeld. De gebelde broer vraagt nog of hij zijn broer om boodschappen moet sturen. Tuurlijk niet….het komt wel goed. Dat wisselgeld kwam overigens vrij snel al. We staan met twee andere tenten hier en dat was het. Lekker rustig….leuke honden scharrelen rond en ze zijn niet vervelend.
In het vroeg van de avond komt de gebelde broer het terrein op rijden en komt ons een fles cola (warme gewone Coca cola) brengen. We zeggen hem nog dat het niet nodig is, maar hij heeft er geen boodschap aan en daar zitten we met en fles cola (2 liter) die we niet lussen. Teruggeven lijkt ons heel ondankbaar. Hier moeten we nog iets op bedenken.
Af en toe hebben we even internetverbinding…als de wind goed staat….maar er is gewoon even niets….wat we morgen gaan doen? Geen idee….toch even bij Tomé gaan kijken waarschijnlijk maar wat de eindbestemming voor morgen zal worden….geen flauw idee.
Zonnige groet,
Ria en Linda