San Cristobal – de finaledag

1 februari 2024

De dag begint vandaag beter dan gisteren. De appeligheid van Ria is met de nacht verdwenen. We starten langzaam op om te zien of er geen verrassing meer komt. We zitten voor ons huis en de eigenaar komt vragen of we koffie willen. Ria gaat het proberen en de koffie wordt gewoon aan huis gebracht. 😉 We zitten wat te keuvelen en de beste man komt een tweede bakje koffie in schenken en brengt ook direct een schaaltje met olijven mee. Deze smaakten volgens Ria erg zoet en één was genoeg voor deze ochtend.

We nuttigen een licht ontbijt: yoghurt met fruit. We zitten in een mooie binnentuin. We krijgen een bakje koffie en voordat we het weten krijgen we ook een bordje met 2 boterhammen erop en een schaaltje boter en jam. We kijken elkaar nog even vragend aan, maar de tafel naast ons krijgt het ook geserveerd. Daar zien we ook de jus d’orange op tafel gezet worden en we zeggen tegen elkaar: “Dat was ook lekker geweest om mee te starten”. Vervolgens komt er een schaal met fruit en een plankje met yoghurt, granola en honing. En jawel….een glas jus d’orange. Wat een mooi begin van de dag! Alles lijkt goed te vallen bij Ria, dus we gaan nog eens de stad door.

We lopen naar de winkelstraat, waar voornamelijk de Mexicanen zelf winkelen. We zien hier vele verschillende stijlen van kleding. Het is een mooie gewaarwording, maar het voelt toch een beetje onbehoorlijk als we hier ongevraagd foto’s gaan maken. We slaan het dus gewoon op in ons geheugen. Aan het einde van de straat begint de markt met allemaal handwerk. Op vele plekken zitten ze te haken, breien of borduren in hun kraam. Wat een kleurrijk geheel. We doorkruisen wat gangen en vervolgens doemt daar een enorme kerk op. Wow….die buitenkant is zo bewerkt…dat hebben we nog nergens eerder in dit land mogen zien. Binnen is de kerk in verhouding vrij sober. Er zitten een handje vol mensen te bidden. We kijken even rond en gaan dan terug naar buiten. Het is immers heerlijk weer om buiten te zijn.

We kopen wat koffiebonen uit deze streek om mee naar huis te nemen. Altijd lekker om herinneringen op te halen bij vers gemalen bonen thuis.

We lopen weer een eindje en voorzien onszelf van een lekkere verse vruchtensap. Daarna gaan we lekker terug naar huis. We leggen ons verblijf voor de komende dagen vast. We gaan de jungle in. We hadden gedacht door de bergen naar Palenque te rijden, maar op diverse plekken staat geschreven dat deze weg niet altijd veilig is. Wegblokkades en soms overvallen….in principe niet op de toerist gericht, maar toch…..We hebben het nog gevraagd bij het informatiecentrum en zij zei dat het veilig was, maar de dame sprak geen Engels dus hebben we elkaar wel goed begrepen? We besluiten de gok niet te nemen. We gaan met een omweg maar naar Palenque.

Ineens horen we gezellige en swingende muziek. Het lijkt wel of de fanfare door de straat komt. Dat was dus ook zo….alleen was het wel een begrafenisstoet. Ook hier voelde het niet goed om er een foto van te maken….ook deze bijzondere herinnering zit in ons hoofd.

Vanavond eten we nog eens bij de Argentijn, want dat smaakte echt wel goed daar. We lopen nog een laatste keer door het centrale park, waar ook vanavond de Marimba muziek weer klinkt. Het was echt een mooie ervaring hier en zeker een aanrader als iemand nog eens naar Mexico wil gaan.

Oja, het is natuurlijk de vraag of we in de jungle wel betrouwbaar internet zullen hebben. Dus geen nieuws is goed nieuws moeten jullie maar denken.

Vrolijke groet,

Ria en Linda