San Cristobal de las Casas

30 januari 2024

Vandaag zijn we op ontdekking gegaan in dit bergdorp. San Christolbal ligt op 2200 meter hoogte en het is hier dus een stuk frisser. Vandaag met een lange broek, maar wel een t shirt op pad.

We hebben deze dagen een kamer zonder ontbijt, dus we gaan eerst op zoek naar een goede bakker. Lekker in het zonnetje op het terras nuttigen we ons ontbijt. Heerlijk! Dit is een goede basis voor onze wandeling. In de Lonely Planet stond een wandeling beschreven en die gaan we proberen te doen.

We starten op het centrale plein. Ook hier een plein vol met schoenenpoetsers en Maya dames die hun waar proberen te verkopen. Aan het plein is ook de kathedraal te vinden. Wat ons betreft zowel aan de binnenzijde als aan de buitenzijde niet het mooiste wat we gezien hebben. Vanuit hier lopen we door het voetgangersgebied naar het vrijheidsplein. Aan dit plein ligt een kerk, maar hiervoor moeten we 79 treden omhoog. Best een hele klim, maar we wagen ons eraan. Deze kerk is van oorsprong van de Azteken. Er zitten een aantal mensen te bidden, maar die kun je op één hand tellen. We rusten hier even uit, terwijl we rond kijken vanaf de bank. Buiten hebben we een mooi uitzicht op het voetgangersgebied. Het is hier echt wel een stuk rustiger en in de Lonely Planet wordt ook beschreven dat zodra de zon onder gaat je hier niet meer moet zijn. We kunnen er ons wel iets bij voorstellen.

We wandelen terug naar het centrale plein, maar stoppen tussendoor wel bij een koffiecafé. Een leuk tentje met een binnenplein en tuin en een alleraardigste serveerster. Ze laat haar bril kapot vallen en zet gewoon de leesbril van Ria op om haar eigen bril te kunnen maken. Ria houdt haar hart vast, want die moest al zo voorzichtig zijn omdat een pootje van haar bril steeds losser leek te gaan zitten. Maar de serveerster was blij, want die had haar bril gefixt. Weer een goede daad gedaan vandaag 😉

Terug bij het centrale plein lopen we bij een opticien binnen. Lang leve Google Translate…..de opticien zorgt dat de pootjes van de bril weer stevig vast zitten en hoeft er niets voor te hebben. Wie goed doet, goed ontmoet is het spreekwoord toch?!

We wandelen langs een straat vol met restaurantjes en kroegen. Het oogt hier wel gezellig. We komen uit bij het cultureel centrum en de boog die de ingang van San Cristobal symboliseert. Vandaar uit lopen we naar de kerk San Cristobal, maar ligt echt vele traptreden hoger. Dat zijn ook echt meer dan 79 traptreden….hadden we ze maar geteld 🙁
We klauteren naar boven en worden beloond met een uitzicht op het dorp, maar ook met een mooie kerk.
Er zit een Mexicaanse tradionele vrouw op haar knieën voor het altaar te bidden. Het lijkt wel een mantra. We worden er zelf helemaal rustig van. Er branden vele kaarsen….een mooie bijzondere plek. Ineens is de vrouw klaar met bidden en hoewel de ruimte nog steeds mooi is, is de sfeer toch anders.
We zakken de trappen weer af en hebben wel een terrasje verdiend vinden we. De temperatuur begint al wel te dalen en in alleen een t shirt wordt het toch minder aangenaam.

We wandelen terug naar huis en voor onze kamer vangen we nog zon. We lezen nog wat en ondanks dat de temperatuur inmiddels naar een graad of 14 is gezakt is het goed toeven hier. Toen de zon achter het dak verdween was het tijd om naar binnen te gaan. Nog even de voeten laten rusten om vervolgens onszelf weer in laagjes kleding te verhullen en op zoek naar diner te gaan.

We komen uit in die gezellige drukke straat van eerder die middag. We vinden een grill restaurant en laten het eten ons hier heerlijk smaken. We trakteren onszelf op een toetjes bij de banketbakker en die is vast in de leer geweest bij Robert van Beckhoven.

Tijd om weer terug naar huis te gaan. Inmiddels is het nog maar elf graden en het zakt nog terug naar acht. We willen dan lekker binnen zijn met de kachel iets aan, zodat de kou uit onze kamer is. Vannacht weer lekker de verwarming uit, want het slaapt heerlijk in die koude lucht.

Morgen? We weten het nog niet, maar het is goed toeven hier. We gaan ons dus zeker nog vermaken.

Warme groet,

Ria en Linda