15 november 2022
Wat hebben we een koude nacht gehad. Nog niet eerder moesten we zo onder de dekens blijven als deze nacht, maar eerlijk gezegd was dit ook wel eens fijn. Koelte in Willard en frisse lucht in ademen, maar jullie horen ons zeker niet klagen!
Op ons gemak startten we vandaag op. We hebben besloten om verder te trekken, omdat als we het Amphitheater in de bergen willen zien we daarna weer terug moeten om vervolgens de volgende dag weer diezelfde route af te leggen. Dat is een beetje onzin natuurlijk. We wisten dat we een bakker tegen zouden komen aan het begin van de route, dus daar zijn we vers brood gaan halen en croissants. Wow, die waren mega…maar alles nog warm zo vers.
We reden vervolgens door naar Winterton, maar het dorp is niet meer dan een kruising. Dus we vervolgenden onze weg naar Bergville in de hoop dat we daar een koffietentje tegen zouden komen. Helaas geen koffie in dit iets grotere dorp. Inmiddels hadden we op de kaart gezien dat er op weg naar de Noordzijde van de Drakensbergen een koffiestop zou zijn. In the middle of nowhere lag inderdaad een schitterende plek. Heerlijke koffie, een stukje taart en een WiFi verbinding. Internet is hier echt nog steeds niet alledaags, dus we waren blij dat we weer even een lijntje met het thuisfront konden leggen. Maar goed…wat was dit een heerlijke plek dus en zo verzorgd en als je goed oplette waren er hier en daar grapjes verwerkt. De eigenaar heeft humor!
We pakten de draad weer op. De weg hier zat vol met gaten en op sommige stukken misten gedeelte van de weg, maar de omgeving is hier echt schitterend. Maar we kunnen zo afgelegen niet rijden of we zien schoolkinderen van of naar school lopen. Wat zijn wij in Nederland toch verwend dan, hé.
We hebben een mooie camping gevonden met uitzicht op de rivier en de bergen. Het is hier zo stil. We kwamen tot volledige rust hier. Het weer is heerlijk. De zon schijnt en er is een heel klein koel briesje. Perfect!
Vanavond trakteerden we onszelf op een hapje eten buiten de deur. Het is ongelooflijk hoe weinig gasten er overal zijn en hoe al die mensen dus toch een tent open moeten (kunnen) houden. We lijken dus de enige te zijn. De dame van de bediening doet enorm haar best om het naar ons zin te maken. Ze lacht van oor tot oor. Doet soms bijzondere dingen in de bediening, maar door haar stralende lach is het haar vergeven.
Bij Willard nog een kopje koffie en genoten we van het vallen van de avond over de bergen.
Lieve groet,
Ria en Linda