11 november 2022
Een stralende blauwe lucht met zon kregen we deze ochtend cadeau. In de zon aan het ontbijt tegen de klok van acht uur en al achterin de twintig graden. Dit is Afrika! Op de achtergrond horen we de zee ruisen. We hebben een heerlijke nacht gehad.
Vandaag stond nijlpaarden spotten op het programma. We hadden eigenlijk in gedachte de boot van 12 uur te nemen, maar we waren op tijd klaar en er kwamen wel wat grijze wolken aan. Wat een luxe….een boot voor ons vieren. We waren wat vroeg bij de steiger, maar genoten van een kopje koffie op de boot.
Ook hier hadden we weer de hoofdprijs. Twee jonge nijlpaarden, die samen in de rivier aan het stoeien waren. Ze kwamen met regelmaat behoorlijk boven het water uit en gingen met hun bekken tegen elkaar. De wat oudere nijlpaarden lagen op een afstandje toe te kijken. De boot voer redelijk stil door de rivier verder. Er waren heel wat nijlpaarden families te zien. Wat een enorme beesten, maar ze laten zich maar beperkt zien. Het lijken soms net stapstenen. We leerden dat nijlpaarden zes tot acht minuten onder water kunnen blijven. Ze eten het liefst mals gras, dus in de avond en nacht komen zij het water uit. Het malse gras is dichtbij het dorp, dus er wil daar in de avond nog wel eens een nijlpaard door het dorp lopen.
Mmmm….gelukkig zijn wij altijd voor het donker terug op de camping.
Krokodillen leven hier ook, maar zij verstoppen zich overdag in het riet of ze zijn aan het jagen in het water en dan zie je ze niet.
We hebben de ontzettend mooie gele vogeltjes weer gezien, waarvan de mannetjes hangende nestjes bouwen en het vrouwtje ze komt inspecteren. Is ze niet tevreden dan gaat het mannetje weer een nieuw nest bouwen net zolang tot het naar haar zin is.
Schitterende bloemen in bomen en een vogel die een vis gevangen had. Die vogel zat te pronken met de vis aan zijn snavel om hem vervolgens heel in te slikken. Hij dronk er wat rivierwater achteraan en we zagen de vis gewoon door zijn hals zakken.
Tegen twaalf uur zijn we terug en dan is het tijd om koffie met gebak te nuttigen. Gerrie, de zus van Ria, is jarig en dat moet gevierd worden. Inmiddels regende het toch wel behoorlijk. We hadden een mooi plekje, dus we doen de lunch ook maar daar. Vreemde volgorde waarschijnlijk, maar ach….wat maakt het uit.
Al snel schijnt de zon weer, dus we slenteren nog even langs de kraampjes met de beeldjes van de big five en allerlei andere snuisterijen. De laatste kraam verkoopt handgemaakte voederhuisjes voor vogels. Ze hollen een soort van sinaasappel uit en in de schil snijden ze diverse figuren. Leuke motiefjes, die uniek zijn omdat ze handmatig gemaakt worden. Het spel van afdingen is begonnen. Ria en de koning van Brussel kijken elkaar met regelmaat aan om evt. iets aan de prijs te doen. Maar het lukt….we krijgen twee van die huisjes voor de prijs die we wilden. Waarschijnlijk nog steeds te veel, maar dat weet je eigenlijk van te voren.
Vanmiddag hebben we enorm zitten te genieten van de vindingrijkheid van een familie apen. Hoe zij vuilnisbakken open kunnen maken, hoe zij regenpijpen los kunnen krijgen om mee te spelen, hoe ze in bomen geslingerd komen en zelfs hoe ze bij een caravan op onderzoek uitgaan of er iets te eten valt.
We aten op tijd, want de wind begon weer toe te nemen. Het koelde daardoor wat af. Tegen half acht was het wel gedaan buiten en werd het tijd om alles weer nacht klaar te maken. Nog even een verhaaltje schrijven en wat lezen….genieten van de omgevingsgeluiden en dan lekker in slaap vallen.
Warme groet,
Ria en Linda