10 november 2022
Vandaag mochten we uitslapen….dus om zes uur uit bed. Vandaag geen antilopen om Willard heen in de vroege ochtend. Het was ook meer bewolkt, maar je kunt niet elke dag zes gooien. We hadden net buiten de tafel gedekt voor het ontbijt toen het begon te druppelen. Het is altijd de vraag neem je de gok en blijf je zitten met het risico op een nat pak of ga je naar binnen. We kozen voor veiligheid, maar achteraf hadden we dus toch buiten kunnen blijven. Het bleef bij een paar druppels. Om kwart over zeven waren we weer klaar om te gaan.
Op de kaart rijden we Swaziland uit. Door kleine dorpjes met zwaaiden en lachende kinderen rijden we naar de grens. Onze stempels halen en een grensbewijs, zodat we terug naar Zuid Afrika konden gaan. Het was niet druk, dus we waren zo klaar bij alle loketten.
Inmiddels hadden we wel zin in een bak koffie, maar geen plek te vinden waar we even aan konden leggen. Dan maar een benzinepomp waar je niet dood gevonden wil worden….even de benen strekken om verder te kunnen.
Na een uurtje of anderhalf kwam er een klein dorp met wederom een benzinepomp en een Wimpy, een pizzeria en winkeltje. In het winkeltje werd het koffiezetapparaat schoongemaakt en het leek er niet op dat die op korte termijn beschikbaar kwam. De beste jongen ging ook niet harder werken, omdat er 4 personen achter hem stonden. We hadden ergens gelezen dat je geen hamburger bij Wimpy moet eten, maar dat de koffie er erg goed is. Dat gingen we dus maar een proberen. En het klopt de koffie is heerlijk….die hamburger hebben we maar gelaten.
De lucht is somber en laat af en toe wat druppels vallen. Het is een lange rechte weg richting de kust. Er is weinig te zien. Wat wel opmerkelijk is dat er soms eetkraampjes aan de snelweg liggen en auto’s er dus ook stoppen om de innerlijke mens te bevredigen. Dit zou in Nederland echt nooit kunnen.
In St. Lucia stoppen we om de supermarkt te bezoeken. Het is overduidelijk meer toeristisch hier. In de straat diverse restaurants en cafés en plekken waar je boottochten over de het meer kunt maken. St. Lucia staat bekend als woonplaats van de nijlpaarden. Er staan ook diverse verkeersborden met let op voor overstekende nijlpaarden. Het blijft toch grappig om te zien.
Op de camping lijkt het wel Hemelvaart vakantie. Het is betrekkelijk koel (21 graden) en bewolkt. De camping is eenvoudig en meer dan plaats genoeg. Het is nog geen hoogseizoen in Zuid Afrika.
We steken op de tijd de bbq aan, want het wolkendek doet geloven dat het nog gaat regenen. Toch konden we droog eten, terwijl de genoten van de spelende apen op het dak van het sanitair gebouw. Verschillende aapjes hadden kleintjes op hun buik hangen. Mooi spul!
Vandaag blijven we iets langer op, want morgen hoeven we geen wild te vangen dus kunnen iets langer blijven liggen. Nu maar hopen dat de apen Willard niet als speelkameraadje gaan zien morgen vroeg.
Vrolijke groet,
Ria en Linda