8 november 2022
Vandaag mochten we uitslapen….we werden pas om 7 uur wakker…een uur of elf slaap hebben we dus wel te pakken gehad. Op ons gemak hebben we ontbeten en de boel weer rijklaar gemaakt. We woonden niet ver van de poort af, dus dat gaf tijd.
Net voor de uitgang kwamen we een hele club wilde honden tegen op een grote open grasvlakte. Een aantal waren aan het spelen, maar het was ook duidelijk zichtbaar dat er een aantal goede oplettende honden bij de groep stonden. Ze zagen er niet echt vriendelijk uit.
Toch een mooi cadeautje zo net voor het einde van het Krugerpark.
Op naar Swaziland…even Willard vullen. Ria en ik gingen op draf door de supermarkt, terwijl de koning van Brussel en Anny Vonk op de bus bleven passen. Ouderwets met de wegenkaart in de hand gingen we op zoek naar de grenspost.
Bij de grens moesten we bij een loket onze stempels halen, terug de auto in en door de slagboom. Vervolgens naar het volgende loket om voor Willard te betalen en onze paspoorten opnieuw te laten zien. Door naar het tweede loket voor Willard om vervolgens weer door de slagboom te mogen.
Onderweg kwamen we vele jonge schoolkindjes tegen, die allemaal gingen zwaaien als we voorbij kwamen, dus als volleerd Koninklijke familie zwaaiden we terug. We slingerden door Swaziland waar het opvallend groen is. Het miezerde wat, maar het mocht de naam regen zeker niet dragen. Aan de dam maakten we een tussenstop voor de koffie. We hadden er namelijk al weer heel wat uurtjes op zitten. Het terras gaf mooi uitzicht op de dam en we zaten lekker droog.
Het was even zoeken naar de juiste afslag naar het wildpark waar we graag wilden gaan kamperen. Dus aan de hand van de kaart en kijken op de telefoon of we de goede richting op gingen kwam het goed. Daar was het bordje met het verlossende woord….we kwamen bij de poort van het park, waar we begrepen dat de camping nog zo’n 3,5 km verder was. We reden door het park en zagen weer prachtige beesten staan. We zagen ook dat er mensen rond wandelden, dus we dachten dat het minder gevaarlijk zo zijn. Totdat we bij de waterkant zagen staan dat men niet te dichtbij mocht komen I.v.m. de krokodillen en op de camping stond een bord dat we op de paden moesten blijven i.v.m. de nijlpaarden. Mmmm….
Terwijl we wat zitten te drinken voor de camper komen er verschillende impala’s voorbij gelopen. Niemand een fototoestel bij de hand natuurlijk, maar van sommige dingen moet je gewoon zo genieten en herinneringen in je hoofd maken.
Vanavond om zes uur was er een traditionele dansshow bij het kampvuur. Dans en zang uit Swaziland. Leuk om te zien! Tevens kwam daar de ranger met zijn geweer voorbij, dus het zal toch wel nodig zijn.
Tegen zeven uur waren we terug bij Willard. Het was al donker, dus vandaag eten we een eenvoudig soepje. Grappig…in de donkerte horen we takjes kraken….wat zou het zijn? Boven de bergen zien we weerlicht, maar we horen geen gedonder. Toch gaat het in ene waaien, dus dat gaat regen voorspellen. Het begint wat te druppen, maar we zijn zo allemaal binnen.
Het is inmiddels acht uur, dus tijd voor het avondprogramma. Lekker in bed nog wat lezen.
Warme groet,
Ria en Linda