11 februari 2022:
Deze ochtend verzorgen we voor de laatste keer ons eigen ontbijt en we checken daarom ook even de voorraad die we hebben. We besluiten de rijst en bakboter in het appartement te laten en de rest hebben we gewoon allemaal opgemaakt dit jaar. Er valt niets weg te geven aan de minder bedeelde mens dit jaar. Op ons gemak pakken we onze spullen in en we zorgen dat we tegen 11 uur in Maihaugen zijn. Maihaugen is een openluchtmuseum. Het is nog mooi weer vandaag. De zon schijnt en het is wel ontzettend koud. We moeten het nog doen met min acht graden. Bij het eerste hutje staan we het bord te ontcijferen met waar we naar kijken als de deur van de hut open gaat en een “inwoner” van dit dorp ons vraagt of we Engels spreken. Hij vertelt ons dus dat er een schoolklas kinderen aan komt. Zij krijgen geschiedenisles en zij zullen zo daar aankomen. Het was prima om te kijken, volgens hem. We zien ze inderdaad aankomen en het Noorse spel begint. Niet te volgen buiten dat we zien dat zij op een speelse manier iets leren. We wandelen ons eigen pad door het park. We bewonderen de Stavkerk. Het blijven bijzondere houten bouwsels. De sneeuw ligt hier trouwens nog best hoog. We zijn blij dat we onze spikes onder hebben en handig kunnen klimmen en dalen. In sommige gebouwen kunnen we binnen kijken en in een groot aantal ook niet. Er hangen soms bijzondere dingen aan de gevel. Landbouwwerktuigen, ski’s, schedels van dieren of geweien. Door de sneeuw heen kunnen we zien dat op een groot aantal daken gras of een ander klein gewas groeit. We mogen een schoolgebouw inkijken met de lessenaars en leitjes. We komen langs een grote vijver die nu helemaal dicht gevroren is, maar daar staan de vissershuisjes en boothuisjes. We slingeren door het bos naar de boerderijen, waar in de zomer ook het vee staat. Nu zijn ze waarschijnlijk even op stal. We kruisen af en toe de schoolklas, die waarschijnlijk het aangename met onaangename combineren. Ze hebben een glijbaan in de sneeuw gemaakt en schuiven op hun billen naar beneden van de berg. We komen in een gedeelte waar de huizen van oud tot aan de jaren 50 staan. Helaas zijn ze aan het filmen en er staat dus een ware filmset. Hierdoor kunnen wij het winkelstraatje niet in. Jammer, maar het is niet anders. We kijken even binnen bij de boekbinderij en de fotograaf. Na 2 uur wandelen, voelen we onze voeten. Tijd voor de lunchpauze en we gaan terug naar het bezoekerscentrum.
Binnen zijn er nog verschillende expositieruimtes, die we mogen bezoeken. Er is een groot gedeelte wat gaat over de oudheid van Noorwegen. We geloven het wel en wandelen er snel doorheen. We komen nog in een ruimte uit met diverse kledij versiert met kraaltjes van over de hele wereld. Zeker mooi om te zien, maar ook hier nemen we geen uren de tijd. Het Olympisch museum mogen we niet in met onze toegangskaarten van Maihaugen. We hadden al gelezen dat dit museum vooral over de Noorse deelname van de spelen gaat, dus we laten dit voor wat het is.
Het is tijd om op ons gemak terug te rijden naar Oslo. We gaan de laatste 2 nachten in Oslo door brengen. We hopen morgen nog wat mooi weer te hebben al zal de zon zich volgens de weersverwachting niet laten zien.
We genieten van de hoeveelheid sneeuw die we nog zien en van de ijspegels langs de kant van de weg. Ook het zonnetje in ons gezicht net over de bergen maakt ons blij. Naarmate we dichterbij Oslo komen zien we aan de andere kant van de weg een file ontstaan, maar wij hebben geluk en kunnen gewoon doorrijden. We zijn daarom in 2 uur terug in Oslo en hebben nog een hele avond voor ons. 😀
vrolijke groet,
Ria en Linda