Santa Marta

Posted by on 9 februari 2020

8 februari 2020

Vandaag maar eens te voet Santa Marta ontdekken. Ons huis ligt bijna naast de kathedraal, dus het is logisch om daar te beginnen. Een prachtig wit gebouw en erg eenvoudig ingericht. De kerk is voornamelijk mooi als de zon er op staat te schitteren. We lopen wat door de straten en voordat we het weten zijn we al bij de zee. We bewonderen het beeld van Simon Bolivar met de zee in zijn rug en een strak blauwe lucht boven hem.

Daar we de afgelopen weken steeds de zon op zochten, zoeken we nu steeds de schaduw op. Het is weer even schakelen naar de warmte. We weten dat het weer snel gaat wennen. Op zee zien we jachten liggen, maar ook containerschepen. Santa Marta was vooral bekend om de haven van waaruit de bananen verscheept werden. We zien nu de containers van Dole staan, dus de ananassen vertrekken ook vanuit hier waarschijnlijk.

Er lopen heel wat mannen hoedjes te verkopen en het is ook bijna een must om hier iets op je hoofd te dragen. Er staan tevens schitterende beelden van indianen aan de boulevard. De indianen leefden voornamelijk hier in de Siërra Neveda. 

We zoeken een terras op en bestellen een sap. Grappig….geen sap, maar hij had wel bier. Jaja….om tien uur drinken wij altijd bier. We zoeken een ander terras op. We proberen hier eens een meloensap en die smaakt prima. Af en toe komt er iemand eens iets proberen te verkopen. De één heeft het nodig om zijn gezin te onderhouden, de ander laat een hand met een vinger te veel zien en heeft het nodig voor een operatie…..maar steeds weer bedanken we vriendelijk. De één gaat hier relaxt mee om en de ander hoor je lelijke dingen zeggen, maar die verstaan we toch niet. 

We lopen verder door de straten en zien ook nog geweldig mooie muurschilderingen. We kunnen onmogelijk van al die schilderingen foto’s maken, maar het is verleidelijk. We raken iets verder uit het historisch centrum en moeten steeds vaker over een zwerver heen stappen. We besluiten maar om te draaien. Het voelt niet dreigend, maar laten we het zo houden.

We vermaken ons prima op het plein bij de kathedraal. Het is mooi om te zien hoe het dagelijkse leven hier aan ons voorbij trekt. 

Tijd voor een ijsje en die scoren we bij een Italiaanse ijssalon. Smikkelen…. van ijs krijg je dorst, dus tijd voor een sapje. Pech voor deze dames….de electriciteit is uitgevallen in de straat. De beste man had wel water voor ons. Prima….we zitten hier goed in de schaduw.

Aan het einde van de middag settelen we ons weer op het kerkplein. Er komt meer schaduw dus er komen ook meer mensen tevoorschijn. Karren met koffiekannen en sigaretten, rijstepap en ijsjes komen voorbij. Iedereen lijkt elkaar te kennen. De politie vraagt de zwervers vriendelijk te vertrekken als zij voor de kerk liggen of doelloos op het plein lopen.

Als we s avonds terug lopen na het eten is het plein bijna ontdaan van zijn kraampjes. De vuilnisman veegt de straat. De kerk is gesloten en op de bankjes op het plein komen de zwervers weer te voorschijn. Wonderlijk hoe zo’n dag verloopt.

Vanavond besluiten we dat we morgen weer verder trekken. Maandag mogen we niet met auto weg, dus het was of zondag vertrekken of dinsdag. Nu klinkt de muziek hier door de straten en zijn de mensen vriendelijk, maar nog twee dagen hier verblijven is voor ons te veel.

We trekken nog wat verder naar het Oosten om het daar nog eens te ontdekken.

zonnige groet,

Ria en Linda

Reageren is niet mogelijk.