29 november
Vandaag een niet al te lange rit naar Norseman gehad. Door de omgeving met goudmijnen slingerden we een stukje zuidwaarts.
We drinken onderweg in een roadhouse een bakske koffie om vervolgens het laatste stukje voor deze dag af te leggen.
In Norseman is maar één camping en omdat het nog redelijk vroeg was bezochten we eerst het dorpje maar even.
Midden in het centrum staan wat dromedarissen van tin. De dromedarissen vervoerden hier vroeger levensmiddelen mee of handelswaar, voordat de auto’s hier reden. De eerste dromedaris kwam vanuit de Canarische Eilanden en de overige kwamen vanuit Afghanistan.
Stukje verderop stond een stand beeld van het paard Norseman. Het plaatsje is vernoemd naar dit paard. Het paard vond hier het eerste goud en zo is de mijnbouw hier begonnen.
We zijn naar het uitkijkpunt gereden om zo 360 graden over de zoutmeren te kunnen kijken. Ook hier staat alles droog. Je kunt ook een mijn zien liggen, maar er is niet in te kijken zoals bij de super pit gisteren. In Norseman leven ze nog steeds van de goudmijn en andere mineralen die uit de grond komen.
Verder is hier eigenlijk niets te zien, dus we gingen naar de camping. Even uitrusten, want morgen en overmorgen moeten we kilometers maken.
Dus vanmiddag mochten we nog lekker lezen in het zonnetje in onze spannende boeken.
Geen WiFi hier en de komende dagen waarschijnlijk ook niet. Jullie gaan dit dus waarschijnlijk pas lezen als wij in South Australië zijn aangekomen.
Warme groet,
Ria en Linda
Jullie zijn Martijn zijn verjaardag vergeten vieren 😉
Hoe durven ze Inge, dit zullen ze toch alsnog moeten doen, anders krijgen ze dit eeuwig te horen ????????????