28 februari 2020
Tja…het is zo ver….alsof de duivel er mee speelt worden we vandaag later wakker dan anders. Maar we beginnen voorzichtig in te pakken, ontbijten en douchen. We hebben na deze vakantie niet zoveel over, maar we laten toch wat zaken achter. Wat kleding, douchemschuim, Nutella, toast en ons koeltasje…..we hopen dat er iemand er blij van wordt. We doen het in een tasje en brengen het naar een plek waar we weten dat veel daklozen voorbij komen. Terwijl we weglopen en nog even achterom kijken zien we dat het tasje al opgepikt wordt. Fijn!
We drinken nog een cappuccino in het winkelcentrum….even ons ritueel vasthouden. Daarna checken we uit, maar omdat het nog te vroeg is om naar vliegveld te gaan blijven we in het hotel. Tof dat dit kan en mag. We zorgen nog even voor de innerlijke mens.
Tegen drie uur rijden we naar het vliegveld. We leveren onze auto zonder problemen in. We hebben in deze zes weken 42 tolpoortjes gezien en mochten hier in totaal 110,50 euro betalen. Ach….de Colombiaanse regering is goed geweest met ons. Op het vliegveld de korte broeken uit en de lange aan. Dit voelt als echt echt.
Laten we hopen op een goede vlucht!
Nogmaals kei tof dat jullie weer met ons mee wilden lezen en tot binnenkort.
warme groet,
Ria en Linda
Jullie zijn er onderste boven van zie ik.
Maar helemaal thuis kunnen jullie weer gaan plannen, ook leuk.
Bedankt voor jullie mooie verhalen.
Liefs vanuit hotel mama.
De wereld op zijn kop, maar ik hoop dat jullie een goede vlucht hebben gehad en tot ergens snel! Dank voor de mooie verhalen weer en stiekem, heel stiekem, ben ik blij ????????
Jullie zullen wel weer thuis zijn.
Hopelijk een rustige vlucht gehad.
En nu thuis weer gewoon landen, nog effe na genieten.
Maar fijn dat we het mochten mee beleven met jullie.
Ook fijn dat we jullie binnenkort weer live kunnen zien en spreken 🙂